دستگاه دمنده اطفاء حریق، یک مخزن بنزینی و موتور پمپ ساده دارد وبه کمک فیلترهایی که دارد، هوا را می کشد و با فشار به بیرون پرتاب می کند. این دستگاه برای اکثر گروه های آتش نشانی برای مقابله با آتش سوزی های کوچک یا آتش سوزی هایی که توسط ماشین های آتش نشانی اصلی قابل دسترسی نیستند، استفاده می شود. روش کاربا این دستگاه به این صورت است که دهانه ی لوله خرطومی را به سمت دایره ی آتش گرفته و آتش را به داخل هدایت کنیم.
نکته مهم بی دقتی در استفاده از دمنده اطفاء حریق است، به دلیل کار با اکسیژن، در صورت استفاده نادرست موجب شعله ور تر شدن آتش می شود. لازم است که سرعت و میزان حجم هوا به اندازه ای باشد که با پرتاب هوا به سمت آتش، آن را خاموش کند. در صورت ضعیف بودن سرعت و حجم هوا نتیجه معکوس داشته و باعث شعله ور تر شدن آتش می شود؛ باید دقت داشته باشید که در این حالت اهمیت استفاده از لباس آتش نشانی بسیار بالا می رود.
دمنده اطفاء حریق یک واحد قابل حمل است که کاهش قابل توجهی در زمان پاسخ و دسترسی بهتر به ارمغان می آورد، بنابراین به کنترل آتش در مرحله اولیه کمک می کند. این دستگاه از روش های زیر به اتمام آتش سوزی کمک می کند:
1- سرد کردن به کمک آب یا گاز دی اکسیدکربن
2- خفه کردن آتش با مواد سنگین تر از هوا مثل خاک، شن، ماسه و پتوی خیس (در موادی مثل نیترات که هنگام سوختن اکسیژن تولید می کنند یا موادی مثل سدیم، پتاسیم و دینامیت که سرعت اشتعال بالایی دارند، این مورد کاربردی ندارد (
3- جدا کردن و مانع شدن از رسیدن آتش به مواد قابل اشتعال توسط خاکریز یا رقیق کردن مواد سوختنی مایع
4- کنترل واکنش های زنجیره ای با استفاده از ترکیبات هالن و جایگزین های دیگر
با توجه به روش های اطفای حریق، موادی که برای خاموش کردن آتش در دستگاه دمنده استفاده می شود، در یکی از ۴ گروه زیر قرار می گیرد:
• مواد سرد کننده
• مواد خفه کننده
• مواد رقیق کننده
• مواد محدود کننده
